یه آدمایی هم باورشون شده که پیام های اخلاقی و پند و اندرزِ ( عیده بیایین آشتی کنیم / سال نو شده بیایید کدورت ها رو دور بریزیم / بهار اومده برید اونا رو ببخشید / و .) واقعیه!
حالا بگیم مغزاشون فندقیه. آایمر دارن . یا جنون ادواری می گیرن با بسامد اشتباهات مکررِ فاجعه آمیز!
توی خونه شون آینه پیدا نمیشه؟
هیچی! همین!
چرا فکر می کنن هر اشتباهی قابل بخشیدنه ؟
اونایی که قاتل رو پای چوبه ی دار می بخشن مال قصه های اشک آلوده. اینجا از قصاص و مجازات و تنبیه خبری نیست.
اما دور انداختن و انداختن توی سطل زباله ، همچنان برقرار و مستدامه.
عزت زیاد!
درباره این سایت